Ma średnicę około 109 razy większą od Ziemi a i waży jakieś 330 tysięcy razy więcej niż Ona

Powstało ok. 4,5 miliarda lat temu i od tego czasu emituje energię o mocy 384,6 jottawatów (3,846 ×10²⁶ W), co odpowiada 9,192 ×10¹⁰ megaton trotylu na sekundę  - w skrócie co sekundę ze Słońca jest wyzwalana energia o sile  4600 miliardów bomb zrzuconych na Hiroszimę. Każdy chyba przyzna że to DUŻO energii. 

Wyemitowana ze Słońca fala świetlna potrzebuje 8 minut i 19 sekund aby dotrzeć do Ziemi. Uwzględniając fakt, że fala ta przemierza ok. 300 tysięcy kilometrów w jedną sekundę, na szczęście więc jesteśmy od Niego dość daleko (oczywiście przyjmując miarę ziemską). Niewątpliwie ta odległość chroni Nas przed natychmiastowym spaleniem. 

Światło słoneczne jest podstawowym źródłem energii w bilansie energetycznym Ziemi jako ciała niebieskiego, jak i bezpośrednio lub pośrednio dla niemal wszystkich form życia (nas oczywiście także) a jedynym znaczącym źródłem energii, które nie jest promieniowaniem słonecznym i nie powstało w wyniku przetworzenia tej energii, jest energia rozpadów promieniotwórczych pierwiastków wewnątrz Ziemi – ten typ energii wykorzystujemy m.in. w elektrowniach jądrowych.

To dzięki Słońcu mamy wszelkie paliwa kopalne (ropa naftowa, węgiel, gaz ziemny, itd.), bo energia słoneczna została w odległej przeszłości w nie przekształcona w roślinach przez proces fotosyntezy z energii promieni słonecznych. 

Światło słoneczne przed wejściem do atmosfery ziemskiej przenosi 1368 Wat na metr kwadratowy powierzchni ustawionej prostopadle do promieni (to tzw. stała słoneczna)  i składa się (w procentach całkowitej energii) z około 50% promieniowania podczerwonego (nie widoczne gołym okiem, ale daje nam ciepło), 40% światła widzialnego (wiadomo, widać je) i 10% ultrafioletu (niebezpieczne i niszczy np. kolory ubrań, ale przy umiejętnym korzystaniu daje nam ładną opaleniznę).

Światło słoneczne przechodząc przez atmosferę zostaje osłabione w wyniku pochłonięcia i rozproszenia przez atmosferę Ziemi, tak że w najbardziej sprzyjających warunkach, przy czystym niebie, gdy Słońce znajduje się w pobliżu zenitu (najwyższy punkt na niebie, kiedy promienie słoneczne padają na Ziemię pod kątem 90 stopni), w Polsce do powierzchni dociera około 1000 Wat na metr kwadratowy. 

I to jest właśnie użyteczna gęstość mocy (tak nazywa się właśnie ilość watów na metr kwadratowy), którą dzięki rozwojowi technologii możemy na Ziemi wykorzystywać do własnych celów, ogrzewając wodę w dość popularnych już Polsce tzw. „solarach” czy wciąż jeszcze mało popularnych ale posiadających olbrzymi potencjał ogniwach fotowoltaicznych, pozwalających na bezpośrednią  zamianę promieniowania słonecznego w energię elektryczną, bez której coraz trudniej Nam się obejść.

Takie wykorzystywanie energii słonecznej do naszych celów uznawane jest za ekologiczne (nie przynoszące znacznego uszczerbku w jakości naszego życia na Ziemi)  bo pozyskujemy ją z odnawialnego źródła energii (jest czyste, nie jesteśmy w stanie go zużyć, za chwilę napłynie do nas kolejna porcja promieniowania), w przeciwieństwie do nieodnawialnych (brudnych) źródeł energii, jak ropa naftowa, węgiel, gaz ziemny czy uran.

A więc tego czego potrzebujemy do życia i pracy, to SŁOŃCE.